เกี่ยวกับเรื่องนี้ รศ. ดร.เจษฎา เด่นดวงบริพันธ์ อาจารย์คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ชี้แจงผ่านเฟซบุ๊ก Jessada Denduangboripant โดยยืนยันว่าสิ่งที่ถูกแชร์กันไปอย่างแพร่หลายนั้นไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด เพราะสารซัลเฟอร์ไดออกไซด์ที่มีการบอกว่าเป็นอันตรายนั้น เป็นเพียงแค่แก๊สที่ใช้ในการยับยั้งและทำลายจุลินทรีย์ในอาหาร วิธีใช้คือนำกำมะถันมาเผาเพื่อรมควันทำลายเชื้อจุลินทรีย์ที่ปนเปื้อนในถังหมักไวน์ รวมไปถึงผลิตภัณฑ์ผักและผลไม้ เนื้อสัตว์ และปลาที่ต้องอบแห้ง รวมทั้งเส้นหมี่และเส้นก๋วยเตี๋ยวต่าง ๆ อีกด้วย

          ทั้งนี้สารซัลเฟอร์ไดออกไซด์นั้นจะถูกกระบวนการเมแทบอไลต์ (Metabolite) ให้สารดังกล่าวกลายเป็นซัลเฟต และขับถ่ายออกทางปัสสาวะโดยไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายแต่ประการใด ซึ่งกระทรวงสาธารณสุขได้กำหนดปริมาณที่สามารถใช้ได้ในผักและผลไม้แห้งไม่เกิน 2,500 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม และสำหรับเส้นก๋วยเตี๋ยวต่าง ๆ อยู่ที่ 500 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม หากมากกว่านี้จะทำให้อาหารเปลี่ยนรส และมีรสชาติที่ไม่พึงประสงค์ได้




 

          นอกจากนี้ รศ. ดร.เจษฎา ยังได้อธิบายเพิ่มเติมอีกว่า ที่ให้เลี่ยงการรับประทานเส้นใหญ่แล้วไปทานเส้นเล็กแทนนั้น ไม่มีประโยชน์เลย เพราะจริง ๆ แล้ว เส้นเล็กกับเส้นใหญ่ก็ทำมาจากโรงงานเดียวกัน เพียงแต่นำแป้งของเส้นใหญ่มาตากให้แห้งมากขึ้นแล้วจึงแบ่งเป็นเส้นเล็ก 

          ส่วนในเรื่องของสารกันบูด เป็นเพราะเส้นก๋วยเตี๋ยวทำจากแป้งข้าวเจ้า ทำให้มีความชื้นสูง และขึ้นราง่ายอยู่แล้ว จึงทำให้ต้องผสมสารกันบูด อย่างเช่น กรดเบนโซอิก (Benzoic acid) ซึ่งเป็นวัตถุกันเสียที่มีการใช้กันมานาน เพื่อป้องกันไม่ให้เส้นก๋วยเตี๋ยวบูดง่าย โดยปริมาณที่กระทรวงสาธารณสุขกำหนดไว้คือไม่เกิน 1,000 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ที่สำคัญการสำรวจของกระทรวงสาธารณสุขยังพบสารกันบูดชนิดนี้ในเส้นเล็กมากกว่าเส้นใหญ่เสียอีก ดังนั้นถ้าหากอยากหลีกเลี่ยงสารกันบูด ก็ควรเปลี่ยนไปรับประทานเส้นบะหมี่เหลืองหรือวุ้นเส้นแทน เนื่องจากเส้นทั้งสองชนิดนี้ไม่ได้ทำจากแป้งข้าวเจ้า และใส่สารกันบูดน้อยกว่าเส้นก๋วยเตี๋ยวชนิดอื่น

          ได้ทราบกันแบบนี้แล้ว ก็พอจะเบาใจขึ้นกันแล้วใช่ไหมล่ะ ต่อไปก็ไม่ต้องกังวลเรื่องสารตกค้างในเส้นใหญ่กันแล้วล่ะเนอะ สามารถรับประทานได้ตามปกติ แต่ก็ไม่ควรทานมากเกินไปนะ เพราะเจ้าเส้นก๋วยเตี๋ยวเหล่านี้ก็ทำจากแป้งเหมือนกัน ทานเยอะไปก็อ้วนได้ค่ะ